Aż łezka w oku się kręci a to dopiero początek wspomnień. Bez wątpienia to był najbardziej górsko-wyjazdowy rok w moim życiu. Później trochę mniej jeździłam czego bardzo żałuję. Opisywałam wszystkie moje przeżycia z tym związane we wcześniejszych postach. Teraz zaczynam kolejny rozdział w moim życiu odcinam się grubą kreską od tego co złe i smutne, ale pamiętam o tym wszystkim co dobre. A dobrego było wiele, oby to dało mi siłę do zdobywania kolejnych szczytów w życiu , nie tylko tych górskich ale także tych codziennych. A więc podróży sentymentalnej ciąg dalszy:)